Ubud

De volgende ochtend waren we van plan zo snel mogelijk te vertrekken naar Ubud zodat we daar nog wat dingen konden doen. Omdat we natuurlijk goed moeten integreren hebben we de lokale taxi app, grab, gebruikt. Het is een soort van Uber die in Azië vrij populair is. Dit is namelijk een stukje goedkoper dan de zogenaamde blue bird taxi’s en veel goedkoper dan de privé taxi’s (iemand die met een privé auto taxi speelt). De weg naar Ubud duurde ongeveer twee uur maar ging door een aantal leuke plaatsjes heen en slingerde af en toe tussen de rijstvelden door. Ook is er in Bali bijna op elke hoek van de straat wel een hindoeïstische tempel te zien en heeft elk huis wel een stambeeld van een hindoeïstische god. Toen we in Ubud aankwamen vertelde onze taxi chauffeur dat hij ons helaas niet verder naar het hotel kon brengen omdat auto’s niet in de straat konden waar ons hotel aan zat. Dat werd dus lopen! Daar liepen we dan, met twee koffers en een rugzak tussen het drukke verkeer, in de hitte. Gelukkig moesten we al snel een rustig straatje in waar alleen scooters konden rijden, die helaas op een gegeven moment overging op trappen. Maar dit was het allemaal waard want het hotel was geweldig! Om naar onze kamer te lopen moest je door een soort tuin met beelden en een erg mooi zwembad heen lopen. Bonus: onze kamer had een uitzicht over een rijstveld waar s’ ochtends eendjes lopen! Na even te hebben gezwommen gingen we Ubud verkennen. Het plan was om naar de art market en naar ubud palace te gaan. Onderweg kwamen we bij een tempel die, die avond een fire dance hadden. Art market bleek een marktje te zijn met allemaal toeristische winkeltjes. Helaas zitten we voor onze volgende vlucht al over het bagagelimiet qua gewicht en kunnen we dus niks kopen. Dus we gingen door naar Ubud palace. Dit was eigenlijk een mooie tempel en geen paleis. Ook daar waren we snel klaar dus tijd voor een nieuw plan. Onderweg naar de art market toe hadden we een aantal plekken gezien waar je erg goedkoop een massage kon doen dus besloten we dat te gaan doen. Toen we een mooie en schoon uitziende spa hadden gevonden heb ik een tropisch fruit gezichtsbehandeling genomen en Vera een traditionele Balinese massage. De gezichtsbehandeling bestond uit een hoofd massage waarbij ze verschillende maskertjes op deden. Voor mij voelde en rook het een beetje alsof ze allemaal verschillende smaken danoontje op mijn gezicht smeerde maar uiteindelijk voelde mijn gezicht wel lekker zacht. Af en toe hoorde ik naast me dat Vera geslagen werd door de massage vrouw, het klonk allemaal erg pijnlijk. Achteraf hoorde ik dat dat eigenlijk het deel was wat het minste pijn is. Ik ben ik ieder geval blij dat in voor mijn danoontje behandeling ben gegaan. Die avond zijn we na het eten nog naar een vuurdans gegaan, dit is de dans die we bij de Uluwatu tempel gemist hadden. Ondanks dat mijn camera onderhand bijna leeg was heb ik nog wat foto’s kunnen maken.

De volgende dag wilde we een scootertochtje doen, deze hadden we in Nederland al een beetje uitgezocht. De scooter was de vorige dag al geregeld dus na het ontbijt vertrokken we meteen richting de Tegallalang rijst velden met ons scootertje. In het begin was het nog een beetje spannend maar al snel werd het rustiger op de weg en voelde we ons een echte Balinees. Al snel zagen we om ons heen al wat rijstvelden en werden we verrast met mooie uitzichten. De rijstvelden waren erg mooi, eromheen stonden palmbomen en af en toe liep je door een beetje regenwoud. Omdat we natuurlijk de ultieme toerist wilde uithangen zijn we op een schommel gegaan de boven de rijstterassen schommelt. Na een flinke wandeling zijn we door gegaan naar de volgende bezienswaardigheid voor die dag, de Tirta Empul tempel. Dit is een soort tempel waar hindoes zich reinigen in een groot bad met een aantal fonteintjes. Natuurlijk konden wij het niet laten om na zo’n hete wandeling in de rijstvelden een sarong te huren en ook het water in te gaan. Hierna gingen we weer verder met onze scooter tocht door de rijstvelden naar de waterval, Terjun Kuning. Onderweg hebben we in een klein dorpje een lunch genomen die voor Vera iets te heet, maar wel de goedkoopste maaltijd ooit was. Toen we bij de waterval waren en onze scooter neerzetten werd ons verteld dat we een weggetje af moesten lopen en een trap af moesten gaan. Wat ons niet verteld werd was dat het trappetje zeker 30 meter afdaalde in de jungle en door mini watervallen heen ging. Overal waar je keek (omhoog, omlaag en opzij) was jungle te zien. In ieder geval een super mooie wandeling die uitkwam bij een indrukwekkende waterval. Het enige jammere was dat we al die trappen in de vochtige hitte ook weer omhoog moesten klimmen. Omdat het na een tijdje klimmen toch wel erg heet werd en je bij de volgende waterval kon zwemmen zijn we snel doorgegaan. De volgende waterval, Kanto Lampo, was wat beter te bereiken. We zijn het water snel in gegaan en hebben een maar mooie foto’s kunnen maken. Toen gingen we alweer naar de laatste stop van onze scootertour om Ubud heen, de beroemde Elephant Cave (Goa Gajah). Dit bleek helaas niet zo indrukwekkend als we gelezen hadden. De poort naar de grot was mooi maar in de grot waren drie beelden te zien en verder niet erg veel. Al snel reden we met het scootertje terug naar Ubud om daar avond te gaan eten. Het was een super leuke maar erg drukke dag dus voor de dag erna stonden zwemmen, het Monkey Forest en de Campuhan Ridge Walk op het programma.

Ook die ochtend waren we zoals de hele vakantie al vroeg wakker en vertrokken we vroeg naar het monkey forest. Het was eigenlijk een tempelcomplex met een bos eromheen waar veel apen trucjes lieten zien. De tempel zelf was niet erg bijzonder maar de apen waren erg leuk om naar te kijken, zeker de jongere aapjes. Na een uurtje te hebben rondgelopen had ik in ieder geval een flinke collectie apen foto’s. Gelukkig waren de apen hier een stuk vriendelijker dat bij de Uluwatu tempel en pakte ze geen brillen af. Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel en het zwembad ingegaan en lekker uitgerust. S’ Middags wilden we nog de Campuhan Ridge walk doen, dit schijnt de mooiste wandeling in Ubud te zijn. Maar omdat Vera liever in het zwembad bleef dan in de hitte een wandeling te maken ben ik alleen gegaan. Ik had me natuurlijk helemaal klaar gemaakt voor een flinke wandeling en stapte flink door. De wandeling liep over een riggel waardoor je aan beide kanten uitzicht had over oerwoud en af en toe rijstvelden. Omdat ik een flinke wandeling verwachtte stapte in flink door, door een dorpje heen. Toen ik op een gegeven moment bij mooie rijstvelden aankwam maar al een half uur geen riggel had gezien begon ik te twijfelen of ik wel goed liep. Toen ik het vroeg bleek de route al een tijdje afgelopen te zijn. Ik begon dus maar weer aan de terugreis. Die avond heeft Vera nog afgesproken met haar oom en tante die toevallig ook in Bali waren en we onze laatste maaltijd in Indonesië gehad.

De volgende dag stond er eigenlijk niks op het programma behalve inpakken. Al was dit nog een flinke klus want we waren beide met 27 kilo ruimbagage naar Bali gekomen en voor de vlucht naar Singapore was het bagage limiet 23 kilo. Gelukkig mocht er iets meer in de handbagage dus konden we onze spullen zware overplaatsen. Toen we daarmee klaar waren zijn we weer eventjes gaan zwemmen maar omdat we nog bijna een halve dag hadden ben ik toch maar gaan opzoeken of er nog iets te doen was in de buurt. Er bleek een mooie tempel te zijn die we nog niet gezien hadden, Vera wilde liever aan het zwembad blijven dus ging ik er weer alleen op uit. Het was een flink stukje lopen naar de tempel maar zeker de moeite waard. De tempel lag achter een vijver met lotus bloemen erin met een soort bruggetje in het midden. De ingang van de tempel in combinatie met de vijver gaf in ieder geval een erg mooi gezicht, omdat ik mijn omslag doek niet mee had genomen kon ik de tempel zelf niet in maar via de deur zag ik dat de entree toch wel het hoogte punt was van de tempel. Het was in ieder geval een mooie afsluiting van de reis naar Bali. Die avond vlogen we naar Singapore toe en kwamen we daar laat aan. We gingen gelijk door naar onze kamers, waar we iemand moesten wakker bellen om een sleutel voor ons te regelen. Omdat mijn tas erg vol zat had ik geen beddengoed gekocht dus moest ik de nacht doorbrengen op mijn omslagdoek met handdoeken en een trui als kussen.