Op grote hoogte

Tokyo is een gigantische stad maar toch hebben Enze en ik af en toe moeite om iets te vinden om te doen omdat we een beetje verwend zijn geweest met mooie tempels en Marktjes die er toch allemaal een beetje hetzelfde uitzien. We besloten daarom maar weer de natuur in te gaan en mount takao te beklimmen. Samen met vele schoolklassen gingen we van start. Overal waar we hier komen stikt het van de schoolkinderen, of er zijn veel kinderen hier of ze doen veel schoolreisjes. Het is wel heel schattig al die uniformpjes (met vaak een felgeel petje). Het was ontzettend zweten omdat het de vorige dag veel had geregend en het die dag weer de gebruikelijke 25 graden of hoger werdt. In een uur en 10 minuten waren we al bij de top waar we tot onze grote verrassing eindelijk mount Fuji zagen, dat hadden we niet meer verwacht zeker aangezien het die ochtend best bewolkt was. Dat maakte het de klim dubbel en dwars waard. De andere kant op was er ook een uitzicht over Tokyo maar dat was wat minder te zien vanwege de hoeveelheid smog, bah. Na een 7-eleven lunch met onigiri (sushi driehoekjes) daalde we via de makkelijke weg via een tempel weer af naar halverwege de berg waar we een kabeltreintje namen naar beneden. Hierna gingen we weer helemaal terug naar Tokyo en spoelde we de viezigheid even van ons af. Shibuya hadden we onderhand wel gezien dus besloten we de teenage ninja turtle film te gaan kijken in de bioscoop. Dit was weer een belevenis. Ik ben er in mijn vorige reizen achter gekomen dat de bioscoop echt veel kan zeggen over de cultuur in een land en het is bijna nooit hetzelfde als in Nederland. Ook dit keer was dit zo. Ten eerste kregen we een soort tafeldienblad die je in de bekerhouder kon doen van de bioscoopstoel waar je popcorn op kan staan en 2 bekers. Waarom hebben ze dit niet in Nederland? Ook bestond hier de helft van de zaal uit mensen die alleen naar de film gingen. Maar het raarste kwam nog wel na de film. Tijdens de ondertiteling ging het licht niet aan, stond niemand op en bleef iedereen in doodse stilte de volledige ondertiteling kijken. Erg bizar en eigenlijk best wel vervelend want ik moest echt heel nodig naar de wc. Ik vermoed dat de reden iets is van dat ze respect willen tonen voor de makers van de film. Uiteindelijk laat het praktische popcorn tafeltje en de gekke aftiteling ervaring denk ik heel mooi zien dat Japanners innovatie en praktische zijn en respect voor een ander heel belangrijk vinden. Na de film gingen we door naar een gyoza tent waar ze vegetarische gyoza zouden hebben maar helaas pork, pork, pork, pork, chicken, pork, pork, oeh die lijkt vega (oh nee laat maar volgens de ober heeft die ook pork). Uiteindelijk heb ik garnalen gyoza kunnen vinden, niet vega maar wel lekker. Als toetje hadden ze toch nog een vega gyoza, namelijk een chocolade gyoza, die stiekem toch best lekker was. Maar de hoop op echte vega gyoza had ik hierna echt opgegeven. 

De volgende dag was alweer onze laatste dag in Japan, aangezien we pas om 1 uur snachts vliegen is dit nog best wel even. Eigenlijk hadden we het meeste al welgedaan wat we wilde doen alleen Tokyo tower en het imperiaal palace stond nog op de planning. Na onze tas te hebben ingepakt gingen we naar Tokyo tower. Daar besloten we maar de uitgebreide tour te doen omdat we vrij veel tijd hadden die dag. Het was heel anders dat de skytree. Deze was veel minder hoog maar voelde ook wat knusser. Het is eigenlijk zo goed als een replica van de Eiffeltoren maar dan in het rood en wit. Toen we boven waren werden we verrast doordat we nog een keer mount Fuji zagen in de verte. Toch wel een leuke verrassing. Omdat we een uitgebreid ticket hadden mochten we nog twee platforms omhoog. We kregen een drankje en mochten op de foto terwijl we wio zeiden. Dit snapte we niet maar hadden we waarschijnlijk gemist omdat ze een heel verhaal in het Japans hadden. Daarna mochten we het tweede observatiedek waar we uitgebreid konden kijken naar het uitzicht. We hebben onder andere het disneykasteel gezien door mijn supersoon functie op mijn camera. Na de de toren gingen we naar een vegan lunch plekje waar ze uiteindelijk toch nog vegetarische gyoza hadden. Dat is op de valreep dus toch nog gelukt. Daarna gingen we naar het imperiaal palace alleen hadden we het niet helemaal goed uitgezocht en bleek er alleen een rondleiding te zijn die om een specifieke tijd begon en geen specifieke openingstijden waardoor we er niet in konden. Helaas bleken de tuinen ook op vrijdag gesloten te zijn... jammer. Ons nieuwe plan was een boottocht doen maar toen we daar aankwamen ging de boot niet meer. Toen besloten we naar een Harry Potter café bij ons hostel in de buurt te gaan want rond ons hostel zijn heel random allemaal Harry Potter dingen. Helaas hadden we daarvoor moeten reserveren dus eindigde we bij het delirium café waar we een cocktail namen. Na de borrel zijn we terug gegaan naar het hostel om daar nog even te rusten en alle spullen in orde te maken. S’avonds zijn we nog in een ramen tentje gaan eten, wat erg lekker en een schattig tentje. Een goed afscheidsmaaltijd van Japan. Daarna vertrokken we naar het vliegveld waar we het laatste geld op wilde maken maar toen we daar om 10 uur kwamen bleken nagenoeg alle winkels dicht (dat hadden we kunnen verwachten). Uiteindelijk zijn we de hele terminal doorgelopen en hebben zijn we alle vending machines afgegaan wat uiteindelijk best wel een leuke bezigheid. Uiteindelijk hebben we onze 2000 yen (ongeveer 15 euro) uit kunnen geven aan gekke snacks en waren we helemaal klaar voor onze reis naar Amsterdam via Qatar. Gelukkig ging alles helemaal soepel en konden we met bagage naar huis om bij te komen van de mooie reis.