Tempels , bergen en watervallen

De reis naar nikko national park was lang, uiteindelijk heeft het ons de hele dag gekost om van Hakone via Tokyo naar Nikko te reizen. Het laatste gedeelte van de reis legde we af in een aardbeien trein waarvan de zittingen bekleed waren met aardbeienstof en de hendels in de vorm van aardbeien waren. Blijkbaar hebben ze wat met aardbeien in Nikko want we zagen ze daar overal. We kwamen aan bij een Airbnb bij een oudere Japanse vrouw die een mooie rondleiding gaf door haar huis waar we een kamer hadden en erg onder de indruk was van mijn backpack (dit zei ze telkens als ik haar tegenkwam). De kamer was een iets minder luxe versie van de Ryokan waar we daarvoor in verbleven met een futon (matras op de grond) en een lage tafel met kussentjes. Ze gaf ons een adresje van haar vriendin die een restaurant had en hier zijn we daarna gaan eten. Ze hadden genoeg vegetarische opties en aardappel-kaas mochi wat denk ik een van de lekkerste dingen is die ik hier heb gegeten. Het was een soort kaassouflet maar dan rond en squichy. Na een ijsje te hebben gehaald bij de supermarkt wat mijn vertaalapp als thorougly satisfied vertaalde waren we voldaan. Af en toe komt de vertaalapp iets niet helemaal goed vertalen, eerder heb ik al een sapje gedronken wat tightly sqeeuzed deliciousness (strak geperste verrukkelijkheid) was volgens de vertaalapp, het was gewoon appelsap. Ondanks dat ons verblijf zonder ontbijt was bood de vrouw aan ontbijt voor ons te maken. Dit was net als de kamer een iets minder luxe versie van het ontbijt in de Ryokan met lekker veel fruit en groenten, een soepje, sushi of wat toast en andere kleine gerechtjes. Daarnaast had ze ook snuisterijen voor ons gemaakt, een origami kraanvogel en een sleutelhanger met een belletje eraan en een een schelpje ingepakt in kimonostof. Ze houden hier erg van belletjes en snuisterijen bij alle tempels kan je sleutelhangers met belletjes kopen en kleine zakjes (ik kan het niet anders omschrijven) voor geluk, gezondheid etc. Na het ontbijt gingen we de tempels van Nikko bekijken. We hebben nu al heel wat tempels gezien en de eerste was niet heel bijzonder. De tweede daarentegen verraste me wel. Het was een stuk groter dan ik had verwacht met heel veel goud en je kon heel veel trappen oplopen naar een andere tempel. Er was een oude man die zijn bejaarde vrouw alle trappen op en af droeg, echt heel knap. Het laat ook maar weer zien hoe vitaal de ouderen zijn in Japan. Omdat het regende en mistig was en een hele andere omgeving met andere bomen dan eerdere tempels zag het er erg mysterieus uit. We gingen nog naar een mausoleum maar dit leek eigenlijk heel erg op een tempel. Na het mausoleum zijn we een stukje gaan lopen naar de kanmangafuchi abyss. Hier stonden allemaal met mos begroeide beelden met een rood slabbertje en een rood mutsje op. Als leuke bonus liepen we hier ook een stuk langs een ruige rivier met kleine watervalletjes. Langs de rivier liepen we terug naar het kleine toeristische centrum waar we gingen lunchen en de bus namen de bergen in. De bus ging over een meanderende weg met mooie uitzichten over de mistige bergen. Toen we aankwamen bij de Ryozu waterval was het gelukkig droog. Het was een mooie waterval maar het originele plan was om hier via een vlakte naar een andere waterval te lopen alleen hadden we hier geen tijd meer voor. We liepen daarom naar het ondergelegen meer om daar de boot te pakken over het meer. We kwamen op een soort van vervallen steigertje aan waarvan we ons niet echt konden voorstellen dat er een veerpont zou stoppen maar uiteindelijk bleken we op de goede plek te zitten en kwam de veerpont ons ophalen. Daarna volgde een koud maar vooral hele mooie boottocht door de mist op het meer. Bij een van de haltes spotte ik iets bewegende op het strand, eerst dacht ik dat het een kat was maar het bleken Japanse makaken (apen te zijn). Helaas schokken ze van de boot en gingen ze snel het bos in. Aangezien het personeel op de boot ook erg geïnteresseerd aan het kijken was ga ik ervanuit dat de apen er niet elke dag zitten en we dus geluk hebben gehad. Vanuit hier gingen we met nog een aantal stops naar het dorpje bij het meer. Vanuit hier liepen we naar de kegan waterval waar we met een lift 100 meter afdaalde naar een verrassend hoge waterval. Ik had mijn onderzoek niet heel goed gedaan dus ik was verrast door de grote van deze waterval. Het was in iedergeval heel mooi en indrukwekkend en ik was blij dat er een lift was. Na de waterval was het tijd om terug te gaan met de bus. Toen we terug waren hebben we nog iets voor het Japanse vrouwtje van onze Airbnb gekocht dat we samen met de stroopwafels die we nog hadden hebben gegeven. Het avondeten die dag viel een beetje tegen, zeker na de lekkere aardappel-kaas mochi’s van de vorige dag maar we kregen wel weer een origami vogel! Die avond ben ik nog gaan douchen, nou denk je waarschijnlijk ‘lekker interessant waarom schrijf je dit op?’ maar ik wil deze ervaring toch even delen omdat het heel verwarrend was. Ik kwam namelijk de badkamer in en er was een bad maar de douchekop hing gewoon midden in de kamer ik was erg verward en ben dus met de douchekop in mijn hand in het bad gaan staan. Achteraf bleek de hele kamer een douche te zijn en dat het water via de kieren in de plastic vloer wordt afgevoerd. Het bad is eigenlijk een schone plek dus je hoort je eerst af te spoelen onder de douche middenin de kamer en daarna in bad te gaan, wat ik deed was dus helemaal fout. Naast de douche was de wc hier ook weer een belevenis. Ze hebben hier een soort stofje op de wc bril geplakt wat comfortabel moet zijn maar ik vind het vooral vies. Soms is het stofje ook een beetje nat en dan hoop ik maar dat het komt door de bidet die hier een vrij hoge waterdruk heeft waardoor het alle kanten op spuit als je niet goed zit. De wc was wel helemaal roze, inclusief het wc papier dus dat was wel leuk. 

De volgende dag moesten we vroeg opstaan omdat Tina die dag naar huis vloog vanaf Tokyo, maar voor dat ze vertrok hadden we nog een ding op de planning staan. We gingen naar het digital art museum, teamlab planet. Dit was wat ze noemen immersive art wat betekent dat je de kunst beleeft met meerdere zintuigen. We moesten op blote voeten overal doorheen lopen omdat er soms ook dingen met water waren. Zo liepen we door een soort waterval en door een meer waarin vissen geprojecteerd waren. Je had ook ruimtes waar zichtobjecten waren en allemaal spiegels. Zo had je een ruimte met lichtslingers en lichtgevende ballen waardoor het leek alsof je in een wereld vol licht stond. Als laatste was er ook een tuin met grote spiegelbonen en bloemenslimgers in een spiegelruimte. Kortom veel spiegels en veel licht. Tussendoor waren er vaak donkere gangen waar je over allerlei verschillende materialen liep. Het was leuk om te zien en vooral heel instagram waardig (al hebben we daar allemaal niet zoveel mee). Naast de teamlab planet zat een stalletje waar ze vegan ramen verkochten en dat konden we natuurlijk niet overslaan. Na de lunch was het helaas tijd om afscheid te nemen van Tina en daarna waren Enze en ik nog maar met zn tweeen. Aangezien het al bijna check-in tijd was besloten we maar naar het hostel te gaan. Daar hebben we een tijdje geprutst en en een poging gedaan tot uitzoeken wat we wilden gaan doen alleen waren de meeste van de sites niet bereikbaar met de WiFi. Uiteindelijk besloten we het maar even te laten voor wat het was en later een plek met gratis WiFi op te zoeken.  Maar eerst gingen we eten en vonden we eindelijk een plek met lopende band sushi. Dit was erg lekker en leuk en uiteindelijk hebben we ons voor 10 euro per persoon volgegeten met sushi en een drankje gehad, dat lukt je in Nederland echt niet. We wilde al een tijdje graag naar een arcade/speelhal gaan dus na de sushi gingen we door naar een arcade. Hier hebben we een aantal spellen gedaan waaronder een waar je moest trommelen maar na de tweede keer merkte ik dat ik zo hard had getrommeld dat ik een bloedbaar op mijn hand had. Het viel op dat er in de arcade ook mensen waren die hier duidelijk vaker kwamen en echt heel goed waren in een bepaald spel, ze kwamen vaak echt met speciale handschoentjes voor zo’n spel.