Laatste lesweekje

En dan is het alweer zover, mijn laatste lesweek bij NUS is aangebroken. Na deze week heb ik alleen nog maar een reading week (oftewel vakantie) en twee tentamenweken. NUS zou de nationale universiteit van Singapore niet zijn als de laatste lesweek niet ontzettend vol zat gepropt met last minute opdrachten en tentamens. Daarnaast moet ik ook nog eens twee mails per dag sturen om een stageplek voor mijn research project te regelen, die meteen na mijn terugkomst in Nederland begint. Een ding wat mijn hier is opgevallen is dat iedereen (studenten en professoren) alles graag op het laatste moment doen. Nou is dat in Utrecht af en toe ook het geval maar hier is het meer regel dan uitzondering. In ieder geval had ik natuurlijk twee tentamens, een presentatie en meerdere verslagen die ik af moest hebben deze week, waarvan ongeveer 50% de twee weken ervoor waren opgegeven. Ook de presentatie die we op vrijdag hadden was een zootje ongeregeld. Binnen drie uur moesten zes groepjes een presentatie geven van ongeveer 20 minuten. Dan moet toch te doen zijn zou je zeggen? Nee, niet in Singapore. De eerste presentatie duurde ongeveer een uur en niemand leek het erg te vinden. Tot ze erachter kwamen dat ze nu wel een beetje op de tijd moesten letten dus begonnen ze met het timen van de presentaties. Vervolgens ging de wekker na 20 minuten presenteren af en gaf de professor af dat de groepjes moesten afronden. Natuurlijk gingen alle presentatiegroepjes rustig door met hun verhaaltje en durfde de professor niet in te grijpen. Ik moet dan gelijk terugdenken aan alle keren dat ik in Utrecht groepjes afgekapt heb zien worden als hun presentatie een paar seconden te lang was. Dit was natuurlijk heel fijn voor alle groepjes die mooi hun verhaaltje konden afmaken maar aangezien wij het laatste groepje waren, werd ons doodleuk verteld dat wij de presentatie binnen tien minuutjes moesten doen aangezien er geen tijd meer was. Tijdens onze presentatie kwamen er al allemaal mensen binnen voor het volgende hoorcollege en pakten al onze sloom-pratende klasgenoten hun tassen alvast luidruchtig in. Kortom ik was niet zo blij. Ik zou natuurlijk geen echte Nederlander zijn als ik dat niet eventjes zou vertellen aan de professor, dus heb ik dat gedaan. Na mijn mini-uitbarsting zei hij dat hij het daar wel mee eens was en dat wij daarom nog een keer onze presentatie mochten doen voor zijn onderzoeksgroep. Daar maakte hij mij ook niet heel blij mee maar ik kon natuurlijk geen nee meer zeggen. Dus hebben wij ons onderzoeksvoorstel gepresenteerd voor een groep mensen die echt elk pijnpuntje uit ons onderzoeksvoorstel konden aanwijzen. Uiteindelijk was het nog best wel leuk, na de presentatie hebben we nog een rondleiding gekregen door het lab en heb ik een aanbevelingsbrief weten te scoren voor mijn master. Toch was ik blij dat deze drukke week erop zat. Die avond had ik een huisevent van mijn huis (drie verdiepingen bij elkaar). Ze hadden steamboat, dit is een soort soep waar iedereen groenten en noodles ingooit en na een tijdje weer uitvist. Het was erg gezellig en daar heb ik ook meteen gevraagd waar iedereen nou zijn onderbroeken koopt en waarom ze thermo-ondergoed hebben in Singapore. Voor de onderbroeken heb ik nu een hele lijst met winkels en de reden van het thermo-ondergoed was ook vrij simpel. Veel Singaporezen gaan rond kerst naar een kouder land op vakantie dus dan hebben ze allemaal truien, dikke jassen en thermo-ondergoed nodig. Die avond werd ik aangenaam verrast bij het avondeten. Na twee weken geen pizza was de pizza eindelijk weer terug in de dining hall!!! Hier hadden we allemaal heel lang op gewacht dus heb ik er meteen twee gehaald. Het pizza-maak-proces wordt vrij serieus genomen in de dining hall. Op een pizza moeten precies 5 stukjes paprika, soms liggen er iets teveel paprikaatjes op de pizza, is de kleurencombinatie paprikaatjes niet goed of is de afmeting van de paprikaatjes niet goed. Dan wordt er dus een paprikaatje afgehaald, worden alle paprikaatjes verplaatst en wordt er weer een ander paprikaatje bijgelegd. Dan moeten natuurlijk weer alle paprikaatjes verplaatst worden en moet het groene paprikaatje eraf worden gehaald en ingeruild voor een geel paprikaatje. Dan gaan ze door naar de champignonetjes. Natuurlijk verpest dit de hele dynamiek van de pizza en moeten alle paprikaatjes ook weer verplaatst worden en begint het paprika schik process opnieuw. Dit gaat ongeveer vijf minuten door totdat alle ingredienten in precies de goede hoeveelheid en schikking op de pizza liggen. Terwijl de pizza dat in de oven staat, staat de pizza maker niet stil. Ze bakt pizza’s met alleen kaas, schraapt vervolgens de gesmolten kaas eraf en gooit het op rauwe pizza’s om het vervolgens aan de kant te leggen en te roeien in de ingrediënten van een andere pizza, die in de oven ligt, om hem vervolgens in een bak te doen met andere geroerde pizza’s. Het is een heel vreemd proces waarvan ik het doel nog niet helemaal weet. Die zaterdag heb ik een beetje uitgerust van de drukke week. Eindelijk had ik weer eens tijd voor de was en ik ben ook maar meteen naar de dichtstbijzijnde mall gegaan om op zoek te gaan naar de onderbroeken winkels. Hier heb ik inderdaad wel wat gevonden maar ze zijn niet zo goed als die van de hema. Wel heb ik daar een tosti winkeltje gevonden. Dit waren wel een beetje vreemde tosti’s aangezien ze dingen hadden zoals tosti kaas-nutella, tosti kaas-aardbij en tosti kaas-houtskool. Ik ben toch maar voor de naturel tosti gegaan. Fun-fact kaas is hier niet een hartige snack maar meer een zoete snack dus als je kaasbitterballen (dit heet natuurlijk anders) besteld krijg je zoete kaasballetjes met een honinglaagje eroverheen, urgh. Die avond wilde Laura, Ainse en ik naar een van de beste hawker centres in Singapore. Tijdens de busrit kwamen we langs de Ikea en bedachten we dat we wel naar de Ikea wilden. Hier hebben we dus maar een beetje rondgelopen. Helaas was het restaurant enorm druk dus zijn we maar afgeweken van ons plan om bij de Ikea te eten. In plaats daarvan hebben we lekkere green curry bij een hawker centre in de buurt gegeten. We zaten allemaal propvol dus besloten we terug te lopen in plaats van met de bus te gaan. Dit was iets langer lopen dan verwacht en tijdens deze tocht met ik aangevallen door rode mieren. Wat vrij vreemd is, is dat het in Singapore om tien uur s’avonds op een zaterdag volledig uitgestorven is (behalve bij de Ikea). De volgende dag ben ik maar alvast begonnen met het leren van mijn tentamens aangezien ik verder niet zoveel te doen had. Die avond hebben we gepoold in de gamesroom het wekelijkse videogesprek gehad. Dit keer belde Sandra samen met Birgit en Astrid in vanuit Cambodia en hadden we dus een videogesprek met zes personen! Het was een rustig maar leuk weekend. Vanmiddag vertrek ik voor drie dagen naar Batam (een eiland in Indonesië) met Tina om een beetje uit te rusten. We zitten in een resort en hebben besloten helemaal niks te plannen en lekker te zwemmen, eten en spelletjes te doen.