Banjeren door Bangkok

De volgende ochtend stonden we vroeg op om naar China town te gaan. Dit is de grootste Chinese wijk ter wereld! Hier hebben we een beetje over de markt gelopen. Ze verkochten hier allemaal dingen zoals verschillende soorten pitjes en bonen, thee, vishoofden, mutsen en kerstspullen. Het was best gezellig en zoals google al zei, enorm. Vervolgens vervolgde we onze tocht naar een tempel met een gouden boeddha (wat traimit). Dit was een erg grote gouden boeddha maar eigenlijk waren de deuren van de tempel mooier. We hebben dus ook maar enorm veel foto’s van de deuren gemaakt en we zijn op de foto gegaan met de deuren terwijl alle andere toeristen met de boeddha op de foto gingen. Hierna vervolgden we onze weg naar het kantoor van de fietstour die we s’ middags gingen doen. We hebben hier voor bijna 3 euro in totaal geluncht! En we hebben nog geen symptomen van voedselvergiftiging. We begonnen onze fietstocht in door een paar straatjes achteraf waarna we water gingen halen bij een single lady met heel veel katten. Elke fietsgroep ging ergens anders water halen en lunchen zodat er zoveel mogelijk locals er iets aan konden verdienen. Onze fietstocht ging weer verder door de Chinese wijk, hier hadden we het grootste deel al van gezien dus we herkende al vrij veel plekjes. Onze verdere fietstocht ging langs wat tempels en door wat leuke straatjes. We zijn ook een tempel in gegaan waar je een bus met stokjes kon schudden, het stokje wat er het eerste uitviel had een nummer erop en dit nummer was een nummer voor een kaartje waar je toekomst op stond. Gelukkig zag mijn toekomst er vrij rooskleurig uit! Onze fietstocht ging verder naar een kade toe. Hier werden alle fietsen op een longboat getild en gingen we met de longboat door de kanalen van Bangkok. Onderweg werden we enthousiast toegezwaaid door verschillende Thaise mensen. Onze fietstocht ging verder in de buitenwijken van Bangkok. Hier kregen we een heerlijke lunch met rode curry, gebakken groente, omelet soep en rijst. Omdat we net geluncht hadden, hadden we nog niet echt honger maar het was erg lekker dus hebben we gegeten tot we prop vol zaten. Vervolgens fietsten we verder door Bangkok en kwamen we in een groen gebied terecht met boerderijen. Op smal betonnen vlonderpad, dit was nog best wel een uitdaging omdat we regelmatig tegenliggers hadden. We zagen ook meteen hoe groot het verschil tussen arm en rijk hier is. Terwijl je soms enorme huizen zag met dure auto’s ervoor kon je tien minuten laten in een sloppe wijk rondlopen waar de huizen uit golfplaten bestaan en er allemaal vuilnis ligt. We sloten de fietstocht af met een boottochtje over het kanaal. Het was een leuke tour waarin we veel hebben gezien van Bangkok. We besloten na de fietstocht naar Khao San street te gaan, dit moest een super gezellige straat zijn. Dit deden we als een echte local met de busboot. Dit bleek nog een behoorlijke uitdaging en ervaring. De busboot komt met een rottempo op de kade aanvaren en als je erin wilt moet je je hand opsteken. Vervolgens geeft het mannetje achterop de boot een ingewikkeld fluitsignaal door aan de bestuurder en weet deze dat hij moet aanmeren. Ook het aanmeren gaat met allemaal fluitaanwijzingen. De man achterop de boot springt vervolgens de kade op en maakt de boot snel vast. Je moet vervolgens heel snel op de boot springen, dan gaat het fluitje en vaar je weer weg. Dit alles gaat ontzettend snel dus de eerste keer dat dit gebeurde hadden wij niet door dat we die busboot moesten hebben waardoor we te laat waren. De tweede keer wisten we wat we moesten doen dus sprongen we de boot in. Khao San street bleek niet zo’n succes maar het bootritje was het zeker waard! Die avond zijn we nog even het zwembad ingesprongen maar dit was erg koud en er waren veel muggen, we waren dus ook zo weer weg. Dit avond hebben we nog even gevideobeld met Apeldoorn maar we waren allebei zo moe dat het een kort belletje werd.

De volgende dag stonden ongeveer alle toeristische hotspots van Bangkok op de planning. We wilden eerst naar het grand palace gaan aangezien dit erg druk is later op de dag. Terwijl we aan het lopen waren kwam er een Thai op ons af die uitlegde dat het vandaag boeddha dag is en dat het grand palace vanwege een ceremonie pas om 11:00 open was. Volgens hem was alles die dag ook gratis en was er s’avonds vuurwerk maar wij konden wel naar een kade gaan waar vanaf je voor een koopje een tour over de kanalen kon doen voor een uur. Wel 1400 bath per persoon (ongeveer 40 euro). Dit zou minder dan de helft zijn van wat ze op andere kade’s aanboden. Snel regelde hij voor ons een tuktuk en voor we het wisten stonden we in een verlaten straatje waar ze ons de boottocht probeerde te verkopen. Helaas voor hun vertrouwden we het niet helemaal dus vertrokken we weer naar het grand palace. Dit bleek helemaal niet dicht te zijn en ook zeker niet gratis, we waren dus op het nippertje ontsnapt van een oplichter. Later kwamen we ook dezelfde boottochtjes tegen voor 700 bath per persoon, helemaal geen koopje dus die boottocht. Iets later dan gepland kwamen we bij het grand palace aan, hier was het onderhand al erg druk en warm. Het grand palace was erg mooi met sterk versierde tempels. In de tempel scheen de belangrijkste boeddha van Thailand te staan, deze was helaas niet heel indrukwekkend. Hij krijgt wel elk seizoen (winter, zomer en regentijd) een andere gouden outfit aan. Helaas was het ontzettend druk en zweterig, niet erg prettig dus. We besloten dus niet te lang te blijven hangen in de tempel en door te gaan naar Wat Pho. Deze tempel was een stuk soberder en rustiger. Het was naar onze mening ook mooier dan het grand palace. Hier lag ook een enorme liggende boeddha. Wat erg frustrerend is, is dat de vingers en tenen van de boeddha’s hier allemaal precies bij de zelfde lengte stoppen, dit is erg vreemd om te zien. De rest van de tempel was ook erg mooi, met veel groen. Na deze drukke ochtend gingen we lunchen met een green curry (mijn persoonlijke favoriet) in een gezellig restaurantje met airco, want dat hadden we wel verdient. Vervolgens gingen we verder naar het royal barges museum. Hier liggen de boten van de koning. Om daar te komen was nog een flinke uitdaging. Eerst moesten we weer met de busboot, maar hier waren we onderhand wel goed in. Vervolgens moesten we nog een heel stuk lopen door kleine steegjes in een arme wijk, er was hier geen toerist te bekennen maar uiteindelijk kwamen we bij het museum. Dit was een soort loods waarin een stuk of tien grote boten lagen die ze aan het restaureren waren. Het was erg indrukwekkend om te zien. Vervolgens kwamen we erachter dat we nog maar 20 bath hadden en we dus niet meer met de busboot terug konden. Dat werd dus lopen en op zoek naar een pinautomaat. Dit was vrij ingewikkeld aangezien we aan de arme kant van Bangkok waren en er dus niet veel pinautomaten waren. We besloten maar gewoon naar Wat Arun, de volgende tempel, te lopen en te hopen op een pinautomaat. Gelukkig kwamen we aan het begin ergens een buitenlander tegen die ons de weg naar een pinautomaat wees waardoor we verder konden met de taxi. Ook Wat Arun was weer erg mooi. Het was een hoge tempel met heel veel bloemetjes erop. Vanwege een ceremonie konden we helaas de tempel niet op om van het uitzicht te genieten. We besloten met de busboot weer verder te gaan naar een leuk straatje, die we de dag ervoor gespot hadden om daar te gaan eten. Hier hebben we weer curry gegeten en nog een tijdje gezeten om bij te komen van de dag. De volgende ochtend moest ik rond 4:00 op staan omdat mijn vliegtuig om 7:00 vertrekt. Onderweg naar het vliegtuig stond ik vreemd genoeg in de file! Dit is het eerste vliegveld ooit geweest waar het personeel geen Engels spreekt, ontzettend onhandig. Ik zat in het vliegtuig met een aantal Chineze tour groepen die volgens mij nog nooit gevlogen hadden. De stewardessen hadden het er in ieder geval druk mee om de hele groep in het gareel te houden. Degene naast mij maakte allemaal vieze geluiden en had besloten dat hij naast zijn eigen beenruimte ook nog wel de helft van mijn beenruimte kon gebruiken. Vervolgens gingen ze ook nog doerian koekjes eten waardoor het hele vliegtuig stinkte. Deze vlucht was in ieder geval iets minder prettig dat de heenvlucht bij de nooduitgang.