Revolutionaire geschiedenis verkennen in Boston

Op mijn eerste dag in Boston is het geweldig weer, 20 graden met zonnetje! Dat kwam goed uit want ik had naast een t-shirt niet zoveel schone kleren meer. In de ochtend ging ik dan ook maar gelijk de was doen. Ook moet ik nog steeds mijn hostel betalen omdat mijn credit card het niet meer doet. Helaas lukt het ook die ochtend niet om te betalen, dan maar contant. Nadat ik naar de supermarkt ben gegaan om wat boodschappen te doen voor de komende dagen loop ik met een portemonnee vol cash terug naar het hostel en is alles eindelijk geregeld. De rest van de ochtend hang ik nog even in het hostel tot mijn was klaar is. Hier kwam ik er ook achter dat ze in dit hostel alleen maar plastic bestek en papieren borden hebben en als je iets wil drinken moet je beneden een wegwerpbeker halen. Erg onhandig en raar want het was juist een hostel dat beaamde een groen/zero waste hostel te zijn. In de middag heb ik een gratis tour over het terrein van Harvard geboekt. Voordat ik daarnaartoe ga besluit ik even te gaan genieten van het mooie weer in het park en mijn lunch te eten. Terwijl ik daar naartoe loop kom ik een enorme stoet met politie auto’s tegen die allemaal kruispunten aan het afzetten zijn en met enorm veel lawaai het verkeer zo snel mogelijk door lieten rijden. Ik dacht dat er vast een of ander ongeluk gebeurd moest zijn maar het was een vrachtwagen met een grote kerstboom die blijkbaar met spoed vervoerd moest worden. Later zag ik dat het de kerstboom was die in het park opgezet moest worden, er waren allemaal film ploegen en heel veel mensen. Een hele happenings dus. Uiteindelijk besloot ik op een bankje in de zon mijn broodje op te eten maar na een paar happen was ik omsingelt door eekhoorns die in mijn tas probeerde te komen en mijn broodje probeerde te jatten. Toen ik verplaatste werd ik zelfs achtervolgt door de eekhoorns. De mensen om mij heen vonden het ook erg grappig dus wie weet kom je binnenkort filmpjes op YouTube tegen. Later toen ik op een grasveldje zat hadden ze me weer gespot. Uiteindelijk heb ik al lopend mijn broodje op moeten eten. Eindelijk was het tijd om naar Harvard university te gaan. De campus was eigenlijk een hele wijk met veel cafeetjes, oude gebouwen, parken en veel straatmuzikanten, erg gezellig. De tour werd gegeven door een Harvard student en ging over de geschiedenis van Harvard. Het waren vooral veel leuke funfacts over het ontstaan van Harvard, tradities en verhalen achter de verschillende gebouwen. Zo staat er de grootste universitaire bibliotheek ter wereld alleen mag deze niet verbouwt worden aangezien dit een van de voorwaarden was van degene die de donaties heeft gesteld. Daarom zijn er 4 etages aan kelder aan de bibliotheek toegevoegd die is uitgebreid onder de grasvelden en veel andere gebouwen van Harvard. Uiteindelijk heb ik mij een hele middag weten te vermaken op Harvard en kan ik wel begrijpen waarom het zo’n gewilde universiteit is, de sfeer is echt top! Ik heb ook een Harvard mok gekocht want ik had echt geen zin meer om de hele tijd voor elk kopje thee naar de receptie te moeten lopen voor een beker. Uiteindelijk ben ik ook nog even bij MIT gaan kijken, dit viel na Harvard een beetje tegen aangezien MIT weinig oude gebouwen heeft. Om helemaal in de Harvard sferen te komen heb ik die avond natuurlijk legally blond gekeken. 

De volgende dag stond dé toeristische attractie van Boston gepland, de Freedom trail. Dit is een wandeling die door door downtown Boston gaat en gemarkeerd is met een rode bakstenen lijn op de grond. Hij gaat langs 16 gebouwen en locaties die belangrijk zijn voor de Amerikaanse revolutie. De trail begon in de Boston Common, een park, waar ik bij het startpunt een walking guide boekje heb gekocht. Samen met heel veel andere toeristen ging ik vervolgens alle sites langs. Dit waren onder andere veel kerken en begraafplaatsen en bij elke locatie had ik dankzij mijn boekje een uitleg. Toch zei het me niet altijd heel veel omdat ik veel namen en gebeurtenissen niet echt kenden en ze daar wel vanuit gingen. Maar ook zonder het volledig te snappen was het een leuke wandeling met veel afwisseling tussen nieuwe en oude gebouwen. Vooral Faneuil hall met daarachter Quincy market was leuk, met veel leuke winkeltjes en eettentjes. Het laatste deel van de Freedom trail ging door de Italiaanse wijk North end waar ik (denk ik) mijn eerste cannoli heb gegeten in de beste Italiaanse bakker van Boston. Toch is cannoli niet mijn favoriete snack. Na north end liep in naar de het schip USS Constitution wat ook het einde was van de Freedom trail door een soort villa wijk, daar zou ik wel willen wonen. Omdat ik opgeteld toch wel ver had gelopen ben ik terug gegaan met de ferry! Die avond heb ik weer lekker in het hostel gekookt en wat gekletst met een Meisje uit Venezuela en een Jongen uit New Orleans. 

De volgende dag pakte ik de trein naar Salem, dit is een rijke stad door de vroegere handel met het Oosten maar staat vooral bekend om de heksenprocessen van Salem, de grootste heksenvervolging in de VS. Het dorpje zelf was een leuk havendorp met een leuke haven met een oud schip en veel gekleurde houten huisjes. Vooral door de gekleurde houten huisjes met veranda’s en Amerikaanse vlaggen zag het er typisch Amerikaans uit. In de middag had ik een kaartje gereserveerd in het Salem witch trial museum. Dit viel een beetje tegen, en stonden wassen beelden die scenes uitbeelden en omste beurten verlicht werden en waarbij je het verhaal hoorde vanuit die personen. Vaak was het nogal hysterisch met veel geschreeuw en slechte accenten (vooral het Schotse accent en Duitse accent was echt belachelijk). Hierdoor was het niet heel informatief en meer een show. Dit was eigenlijk het hele thema van het dorp, erg veel show achtige dingen, heel Amerikaans. Ik had daar een beetje moeite mee aangezien het nare gebeurtenissen waren en het een beetje fout voelt om daar een show van te maken het het toeristisch uit te buiten. Ik was daarom ook vrij snel klaar met Salem maar Salem was helaas nog niet klaar met mij want er waren problemen met de trein waardoor ik 2 en een half uur op een koud treinstation heb staan wachten. 

De volgende dag heb ik s’ochtends een beetje rustig aan gedaan, het plan was eigenlijk om uit te slapen maar helaas had ik nogal pech met mijn kamergenootjes die nacht want het was de hele nacht onrustig en vanaf 6 uur s’ochtends ging de wekker elke 10 minuten af en werdt deze weer gesnoozed. Gelukkig was ik daardoor wel optijd wakker om voor het wekelijkste familie belletje. De rest van de ochtend heb ik boodschappen gedaan en geprobeerd een enge man te ontlopen die de hele tijd tegen mij ging praten over mijn favoriete thee en het tandartsgebouw tegenover het hostel. In de middag ben ik naar de wijk Seaport gegaan dat aan de baai van Boston licht. Daar was een leuke kerstmarkt, vooral de sfeer was erg gezellig. Omdat iedereen daar hot cider dronk heb ik dat ook maar besteld, het is niet mijn favoriete drankje maar wel oké. Vanaf de kerstmarkt ben ik een heel stuk langs de baai van Boston gelopen en het was wel duidelijk dat hier alle bostoneanen hun zondag doorbrachten. Ik voelde me echt een van de locals! Het was erg rustgevend en levendig tegelijk. Die avond heb ik lekkere risotto gegeten, blijkbaar zag het er heel goed uit want een gekke man van het hostel kwam de hele tijd kijken terwijl ik kookte en vroeg of ik mijn met veel liefde zelfgemaakte risotto wilde ruilen voor zijn koude oude halve pizza, een granolareep en instant noodles, nee dank je. Ondanks dat het een fijn hostel was, was ik niet heel treurig om dit hostel met luidruchtige kamergenoten en vreemde mannen te verruilen voor een nieuw hostel in new york. 

Fun facts:

- auto’s stoppen hier altijd 1 of 2 meter na de stopstreep, zelfs politieauto’s

- Iedereen loopt hier door rood, maar ze hebben groot gelijk want het duurt vaak heel lang ook als het kruispunt helemaal leeg is.

- De stoplichten hebben niet alleen een geluidssignaal voor doven maar de knoppen zelf gaan trillen als het groen is. 

- Er bestaan halve dollar muntjes, een Amerikaanse jongen uit het hostel had er een gekregen en zij dat ie dat nog nooit had gezien in zijn leven. Ze zijn zilver met een zeearend erop en groot.