Raften en off the road

23 december 2018 - Airlie Beach, Australië

Geschreven door Sandra

Airlie beach, waar we inmiddels beland zijn,  is de plaats van waaruit je tourtjes kan doen naar de whitsunday eilanden. Dit is ook ons plan. We werden s ochtends door een busje opgepikt bij de camping. We gingen in een soort reuze speedboat het water op. Deze boot gaat 60 km/ h, dat is best spectaculair. De kapitein van de boot ging nog even flink wat bochtjes draaien om het nog wat spactaculairder te maken, en vervolgens gingen we met een reuze vaart naar het grootste eiland van de eilanden groep: whitsunday island. Hier werden we gedropt en zijn we naar een uitzichtspunt gelopen waar je een prachtig uitzicht had op een baai met hagelwit zand en allerlei kleuren blauw en turquoise water. Het uitzicht was  super! Het witte zand op deze eilanden is heel bijzonder: dit zand uit 98 % silicium en is daardoor extreem wit. Zelfs als de zon er een hele dag op schijnt blijft het zand koel en kun je er met je blote voeten op lopen (dit hebben we uitgetest, het is echt waar). En verder is dit de enige plek op aarde waar het zand zo een hoog gehalte silicium heeft. De gids vertelde dat het zand vanwege zijn specifieke eigenschappen  speciaal door de nasa hiervandaan is gehaald om de gebruiken voor het maken van de lenzen voor de hubble telescoop! En op dat zand dan hebben kim en en ik gewoon zo maar  zitten picknicken!

Na dit mooie begin, zijn we vervolgens ‘s middags 2 keer gaan snorkelen: de eerste keer was  op een plek waar er heel veel vissen waren ( mede doordat ze wat voer in het water strooiden) er zwommen hier tropische vissen waarvan de grootste wel ca 1 meter was! Echt wel spectaculair. Bij de tweede snorkeltour was het koraal juist heel erg mooi, zo mooi heb ik het nog niet gezien, prachtig hard en zacht koraal met verschillende kleuren! Wat zijn er toch mooie dingen te zien in de natuur! Doordat de twee snorkelplekken in een baai waren, waren er nauwelijks golven, en ben ik niet zeeziek geworden, dus voor mij was deze dag helemaal ongestoord genieten!

De volgende dag ging de reis weer verder, naar cape hillsborough. Omdat we toch graag nog een poging wilde wagen om het vogelbekdier te zien, zijn we via het national park Eungella gereden. De tocht ernaar toe was mooi, je kan merken dat je hier meer in de outback komt, want vanaf een bepaald punt was er geen benzine station meer. De tank hadden we helemaal volgegooid, dus geen probleem. Het park was een groot regenwoud en er waren een aantal rondwandelingen met uitkijkpunten voor vogelbekdieren. We hebben de mooie rondwandelingen gedaan, kwamen onderweg een slang tegen en andere dieren, veel schildpadden gezien, maar helaas geen vogelbekdier. We hebben wel goed de instructies gelezen bij de uitkijkpunten: wees geduldig en let op rimpelingen van het water en belletjes, als je geluk hebt komen de vogelbekdieren boven. We hebben de belletjes wel gezien, maar het vogelbekdier bleef goed verstopt! De kans dat we hem zouden zien was trouwens zowiezo niet groot:  want ‘s ochtends vroeg of ‘s avonds is de beste tijd, en wij waren er om 12 uur. Verder komen de beestjes per 12 uur maar iets van 20 seconden boven water, eigenlijk dus een mission impossible... We hebben wel genoten van het mooie park. Vervolgens zijn we doorgereden naar de eindbestemming cape hillsborough. Toen we het park inreden zagen we onze eerste levende walibis (tot nu toe hadden we alleen dode walibis gezien aan de kant van de weg). Echt leuke beestjes! Onderweg wilde we nog een board walk doen, maar na een meter of 50 in het bos te hebben gelopen werden we opgegeten door de muggen, dus hebben we dit onderdeel maar overgeslagen. Rond een uur of 4 kwamen we op de camping aan: het is een niet commerciele camping van het national park: ligt erg mooi aan de zee en midden tussen de bomen, de mooiste camping tot nu toe! We hebben de reisdag afgesloten met een borrel aan het strand. Verder geen luxe vandaag: we moeten het stellen zonder stroom en campingkeuken. Maar dat kunnen we wel aan. Net toen we de camper ingingen voor de nacht hoorden we wat bewegen in de boom: het bleek een possum! Leuk dat we die nog gezien hebben!

De volgende dag zijn we om 5 uur opgestaan. Dit gebied staat bekend om zijn vele kangoeroe. S ochtends bij zonsopkomst komen  de kangoeroe in dit gebied namelijk  naar de zee om het zeewater te drinken en zo  hun mineralen en zoutgehalte aan te vullen. Kim had gelezen dat de kangoeroes ook bij het stuk strand waar onze camping aan ligt naar zee komen. Helaas was dat niet zo: geen Kangoeroes op het strand. We waren hierdoor wel vroeg op pad en hebben de hele dag gereden, 800 km,  tot we 19:00 s avonds aankwamen in hervey bay. Tijdens deze lange reisdag zijn we onderweg nog even gestopt in rockhampton voor de lunch en een bezoekje aan een gratis dierentuin. Hier hebben we koalas gezien: wat een aaibare beestjes! Hopelijk zien we die ook snel in het wild.

Een hele dag op de weg vallen een aantal dingen op. Veel dode dieren langs de weg (voornamelijk walibis). Veel  waarschuwingsborden dat we vooral uit moeten rusten en niet achter het stuur in slaap moeten vallen. De wegen zijn hier vrij lang en recht en er gebeurt niet zo veel onderweg, dus het rijden is inderdaad soms slaapverwekkend.. Er staan veel kreten langs de weg als : break the drive, stay alive. Verder kun je triviant doen als je aan het rijden bent, om wakker te blijven: “Trivia questions might save your life”. De vragen zijn niet echt ingesteld op de buitenlanders. We hebben heel hard nagedacht over de vraag: Want wat is de hoogste berg van Queensland? En welk cakeje is vernoemd naar een gouverneur? Een paar kilometer later  lees je het antwoord.

De volgende dag hebben we niets bijzonders gepland. We hebben een extra dag in hervey bay omdat we de dag daarvoor de afstand voor 2 dagen in 1 dag hadden gereden. S’ ochtends hebben we dan ook maar uitgebreid ontbeten met twee kopjes thee in plaats van een. Tijdens het ontbijt kwam er een groepje met vier eendjes kwakend aanwandelen ook deze hebben wat ontbijt gekregen. Later bleken er twee groepen eenden te zijn; de witte eenden en de gekleurde eenden. Als de bendes eenden elkaar tegenkomen dreigen ze te gaan vechten. Een van de witte eenden liep ook mank, waarschijnlijk eem oorlogswond van de constant doorgaande spanning tussen de twee bendes. Natuurlijk deed dit soms meteen denken aan west side story! De witte eenden zagen we helaas niet veel aangezien wij met onze camper in het teritorium zaten van de gekleurde eenden. De extra tijd in Hervey Bay kwam goed uit, want de was moet hoog nodig gedaan en ik moet onderhand een keer naar de kapper. Zeer nuttig bezig geweest dus. Terwijl ik naar de kapper was, heeft Kim zich laten verbranden in het zwembad, dat gaat heel snel hier, zelfs met factor 50. We zitten hier vlak bij het strand, dus ‘s middag langs het strand gelopen en de pier op geweest. Op die hele lange pier, van honderden meters waren veel mensen aan het vissen. Een jongen was met alle macht aan zijn hengel aan het sjorren, toen we keken, zagen we dat hij een haai aan zijn hengeltje had, van wel anderhalve meter!!! We hebben nog een hele tijd staan kijken hoe hij dat ging oplossen, hij kreeg die haai natuurlijk niet binnen gehaald, en hoe krijg je dan het haakje uit zijn bek? De pier is ook nog eens een aantal meters boven het water! Het duurde allemaal vrij lang en zag er hopeloos uit, hij maar aan zijn katrolletje draaien en het schoot niets op. We zijn uiteindelijk doorgelopen, maar wel er benieuwd hoe het is afgelopen!

De volgende dag werden we om half acht opgehaald voor een excursie naar fraser island. Dit is het grootste zandeiland ter wereld, het is 125 km lang ca 25 km breed. Het gaat dus niet lukken om het hele eiland te zien, maar we hopen een goede indruk te krijgen! We zaten met 17 personen in een soort off the road truck. Eerst een half uur met de boot, het schommelde absoluut niet, en daarna het eiland op: nou dat schommelde absoluut wel! De wegen zijn zandpaden met hele grote kuilen, je had de gordels hier echt wel nodig! Ik kreeg weer een beetje een cambodja gevoel...

De eerste stop was bij de wangoolba creek, een helder zoetwater beekje, waar we heel even mochten kijken (het ging in het begin van de gour in een rap tempo!). Dus weer snel de truck in, naar het strand, de 75 miles beach.Het strand is hier een soort highway: iedereen crosst hier met zijn 4 WD terreinwagen over het strand, er staan zelfs verkeersborden met snelheid limitering! Dit strand rijdt een stuk comfortabeler dan het gehobbel door het bos. Prachtig strand, met dat zelfde witte zand als whitehaven beach, whitsundays. De ultieme uitdaging was vandaag een dingo te spotten dat zijn wilde honden die hier rondlopen. We hadden geluk: we hebben er 2 gezien. Het zijn eigenlijk net straathonden, beetje mager, niet mijn favoriete dieren. Aan het strand zijn we naar het Maheno scheepswrak geweest, het ligt er al sinds 1930, dus wel enigzins vergaan, maar fotogeniek! Daarna door naar de pinnacle coloured sands: een formatie van zandrotsen, met mooie kleuren.  Vervolgens eli creek bezocht. Hier kon je langswandelen en dan terug door het water. Tijdens het rijden vertelde de gids vanalles over de bomen de geschiedenis etc. Ik moet eerlijk zeggen dat de helft me ontgaan is, omdat hij op een enorme monotome toon zijn lesje opdreunde, met een lange pauze tussen elke 2 a 3 woorden. Een weinig inspirerende gids.. helaas. Maar het eiland zelf maakte veel goed. Als laatste hoogtepunt hebben we gezwommen in lake mc kenzie. Het zand was voonamelijk silicium, en is goed om je gouden en zilveren sieraden op te poetsen. Onze  ringen en oorbellen glimmen en blinken weer van alle kanten! Goede bijkomstigheid van deze mooie tocht! Op de terugweg hebben we nog een kangoeroe gezien in het veld.. bijzonder!

Tijdens het reizen komen we oneindig veel kreken tegen met allemaal aparte namen. We hebben alle bijzonder namen die we tegen zijn gekomen bijgehouden en daarom vanaf nu elke week in deze blog:  ‘de kreek van de week’ . En de kreek van deze week is: kangaroo creek.

Foto’s

6 Reacties

  1. Trynke Papa:
    23 december 2018
    Wat weer prachtige belevenissen en verhalen! Kreek van de week, goed idee zeg. Dat wordt vast moeilijk om een keuze te maken.
    De eerste foto had zomaar op de Azoren kunnen zijn. Daar had je ook dergelijke havens en met van die snelle stuiterboten voor de toeristen.
    De stranden zijn inderdaad wel erg bijzonder zeg! Daar ben je niet snel op uitgekeken denk ik.
    En nu komt Joost al gauw? Veel plezier met zijn drieën!
  2. Astrid:
    23 december 2018
    Leuk hoor al die dieren zo in de natuur. Dat lijkt me erg bijzonder. En al het mooie blauwe water op de foto's..
  3. Elsbeth:
    23 december 2018
    Prachtige foto's weer! Ik geniet... En jullie ook zo te horen... Alvast hele fijne kerstdagen gewenst - zal wel raar zijn, in de hitte en aan de andere kant van de wereld. Hier is het koud & regenachtig, dus je mist niets. Geniet ervan
  4. Joost:
    23 december 2018
    Wow, hopelijk komen we de komende weken ook wat van die silicium stranden tegen. Zien er prachtig uit. Jullie doen maar stoere dingen zeg, speedboten en off the road truck i the outback.
  5. Ria de vos:
    26 december 2018
    2e kerstdag,gezegende feestdagen,
    en jullie dubbel genieten,met elkaar
    en.....van de prachtige natuur en wat jullie meemaken !!! Mooie foto"s
    en ook jullie verslaggeving,ga zo door
    Dikke knuffel van mij!!
  6. Birgit:
    28 december 2018
    Jullie hebben toch wel watvan dat bijzondere zand meegenomen ;-)