Quebec(pack)

Quebec

Na een comfortabele busreis met WiFi en stroom kwam ik s’avonds aan. Alhoewel het 9:00 was toen ik aankwam was het nogal uitgestorven op straat. Mijn hostel lag op ongeveer 10 minuten lopen van het busstation dus besloot ik te gaan lopen. Wat Google Maps even vergeten was te zeggen is dat het 10 minuten berg beklimmen was. Dat was nogal zwaar met zo’n backpack op je rug. Dus ondanks dat het onder het vriespunt was had ik het toch behoorlijk warm na mijn klim. Eenmaal in mijn hostel aangekomen ben ik meerdere malen verdwaalt, het hostel heel rustig maar echt gigantisch groot, bijna een kasteel. Ik had me die avond van ingeschreven voor een gratis wandeltour voor de volgende ochtend. Samen met de gids en een Canadese vrouw trotseerde we de kou, regen en wind. Het was zo koud dat ik niet langer dan 20 seconden mijn handschoenen uit kon doen. Toch maar goed dat ik die muts, sjaal en dikke handschoenen op het laatste moment nog in mijn tas had gestopt. De gids wist van allerlei feitjes te vertellen over hoe Quebec city is ontstaan en zich ontwikkeld heeft. Zo is Quebec de enige stad ten noorden van Mexico met stadsmuren. Maar vooral oorlogen en veldslagen waren een terugkerend thema. En dat zag je ook terug in de straten van Quebec want op letterlijk elke hoek van de straat en pleintje staat ten minste een kanon. Quebec bestaat uit een hoog en een laag gedeelte met beide mooie oude gebouwen. In het hoge deel staat een heel groot hotel wat het meest gefotografeerde hotel ter wereld moet zijn volgens de gids. Ik vraag me af of het hotel in Quebec inderdaad het marina bay Sands hotel in Singapore verslaat. Maar vooral het lage deel van Quebec city vond ik erg leuk. Hier lagen onder anderen 2 hele gezellige steegjes die al helemaal versiert waren met kerstbomen en kerstversiering. Er was ook een gigatisch extravagante kerstshop waar ik natuurlijk even moest rondkijken. Kortom ik ben al helemaal in de kerststemming. Ik heb dan ook de rest van de dag hier een beetje rondgestruind en lekker relax gedaan. Aan het einde van de dag besloot ik nog een rondje om de citadel te lopen, een groot fort op de top van de berg met mooie uitzichten om vervolgens de kerstlichtjes nogmaals in de schemer te bekijken. Uiteindelijk bleek het fort veel groter dan ik had verwacht maar van de klim kreeg ik het in ieder geval wel warm. Na nog een keer een rondje te hebben gedaan door het oude deel van Quebec in de avond ging ik terug naar het hostel om daar te eten en een paar afleveringen van hunted te kijken. 

De volgende ochtend moest ik eventjes reizen om een covid test te doen voor mijn vlucht naar de USA de volgende dag. Omdat deze testlocatie naast de Plains of Abraham ligt (de locatie van een belangrijke slag in de geschiedenis van Canada tussen de Fransen en Engelsen), ging ik daar ook maar even een kijkje nemen. Het waren eigenlijk vooral grote grasvlakten met alweer heeeeel veeeel kanonnen, ik denk echt dat Quebec city de stad is met de grootste verzameling kanonnen ter wereld. De rest van de dag heb ik een beetje rondgekeuteld aangezien ik niet echt zin had om een museum in te gaan. Ik besloot onder anderen de hele stadsmuur af te lopen, gewoon om te kijken of dat kon voor een groot gedeelte was dat mogelijk en tot mijn niet zo’n grote verrassing kwam ik heel veel kanonnen tegen. Na een uitgebreide fotosessie met een kanon moest ik alweer een einde breien aan mijn bezoek aan Quebec city en daarmee ook Canada. En wat is nou een betere manier om dat te doen dan beavertails te eten in mijn favoriete straatje van Quebec in het lage deel van Quebec terwijl ik een stel kon bekijken die een privé fotograaf mee hadden genomen en bij elke baksteen en kerstboom gingen poseren. Omdat ik nog wat Canadese dollars over had besloot ik ook maar een toeriste liftje naar boven te nemen voordat ik terug liep naar mijn hostel. Die avond heb ik vooral mijn tas ingepakt en nog een filmpje gekeken want ik moest er de volgende ochtend vroeg uit. 

Om kwart voor 5 stond de wekker zodat ik op tijd in de trein terug naar Montréal, om 10 was ik al op het vliegveld waar ik nogal wat tijd moest doden want mijn vliegtuig vertrok pas om 18:15. Dus ik heb wat met Nynke en mijn ouders gebeld, filmpjes gekeken, heel lang op zoek geweest naar de Subway en een beetje heen en weer gelopen. Tot mijn vreugde kreeg ik dit keer wel een stempel in mijn paspoort (die kreeg ik in Canada niet). De vlucht naar Boston was heel kort, een beetje zoals London. Het enige was dat het melding geluidje in het vliegtuig heel hard stond waardoor ik mij de hele tijd kapot schok. Maar mijn echte avontuur moest nog beginnen, toen ik het hostel wilde betalen werd mijn creditcard namelijk geweigerd omdat de aflossing nog niet was doorgekomen bij de bank waardoor ik over mijn limiet ging. Met mijn bankpas betalen ging ook niet want ze doen hier niet aan betaalpassen van maestro. Dus ik ging naar de bank om dan maar alles cash op te nemen maar ook dat mislukte want alle banken waren dicht. Uiteindelijk heb ik een gedeelte kunnen betalen en moet ik de rest morgen betalen. 

Kan Kim haar hostel betalen? Moet Kim morgen onder een brug slapen? Dat leest u de volgende keer in Kims Blog! Wordt vervolgt....

Fun facts:

- Tijdens mijn wandeling door de suburbs van Quebec city na mijn covid test zag ik veel partytent carports staan. Veel huizen hebben hier dus een opzetbare carport. Ik weet niet precies waar het voor is maar ik denk om niet ingesneeuwd te worden.

- Tijdens mijn treinreis was het op een gegeven moment -10 graden. Brrrrr