Van oost naar west ~ Lake Ontario

Hallo allemaal, vanuit hier ga ik mijn blog bijhouden voor mijn reis naar Noord-Amerika. Het plan is om te beginnen in Toronto waarvanuit ik met Tina (een goede vriendin van mij die ik in Singapore heb ontmoet) de regio van ottawa en Montreal ga verkennen. Daarna vlieg ik door naar Boston om de oostkust van de U.S. te gaan verkennen. 

Mijn reis begon op het treinstation in Apeldoorn waar ik door mijn vader en moeder werd afgezet en uitgezwaaid. Van te voren had ik al een PCR test moeten doen en een quarantaine plan moeten schrijven om binnen gelaten te worden in canada. Hopelijk heb ik dat laatste niet nodig. Op Schiphol werden alle reisdocumenten en Corona documenten vrij uitvoerig gecheckt en ik kwam overal zonder moeite doorheen. Ook de vlucht verliep heel soepel en na 8 uur vliegen kwam ik op mijn eindbestemming ‘Toronto’ aan. Al vrij snel was ik door costums heen en stond ik met mijn backpack buiten. Toen kwam de echte uitdaging van de reis: met de trein naar Union station waar ik Tina (een vriendin waarmee ik samen in Singapore heb gestudeerd) zou ontmoeten. Nadat ik eerst de trein de verkeerde kant op had gepakt is het toch gelukt en heb ik Tina gevonden. Omdat mijn ik best wel veel spullen meehad zijn we eerst naar mijn hostel gegaan en daarna gelijk gaan avondeten bij een dumping restaurant in China Town. Het hostel was een aangename verrassing, het was erg schoon en het heeft een dakterras met een geweldig uitzicht over Toronto. Omdat ik redelijk moe was door de jetlag ben ik redelijk vroeg naar bed gegaan om vervolgens natuurlijk een groot deel van de nacht wakker te liggen. 

Het was dan ook wachten tot het ontbijt begon waar ik samen met alle Europeanen met een jetlag heb ontbeten. Omdat ik toch al wakker was ben ik maar vroeg begonnen met het verkennen van Toronto. Helaas kwam ik er al snel achter dan  het voor 11 uur doodstil is op straat. Ik was van plan om via Kensington park (een hippie wijkje) naar de CN Tower te gaan. Maar aangezien er onderweg niks te beleven was en kwam ik te vroeg bij de cn tower uit. Daar ben ik dus maar in een café een boekje gaan lezen tot de tower open ging. Aangezien ik me vrij slecht voelde door de jetlag had ik besloten dat ik maar wat koffie moest gaan drinken. Ik heb heel hard mijn best moeten doen om hem op te drinken maar daarna voelde ik me wel beter. Uiteindelijk kon ik eindelijk voor een belachelijke prijs van 35 euro de toren op in een glazen lift. Het uitzicht was er mooi maar wel een beetje jammer van de prijs. De rest van de dag heb ik een beetje langs het water gelopen, naar Lawrence Market gegaan waar een heel dun raar gebouw stond. Om 3pm was ik dood op en ben ik naar het hostel gegaan waar ik series heb gekeken tot ik het een redelijke tijd vond om naar bed te gaan. 

De volgende dag moest ik vroeg op voor mijn tour naar de niagara Falls, gelukkig was dit geen probleem aangezien ik weer om 4am wakker was. De tour was met 5 anderen, Benni (een Israëlische jongen), Max (een Duitse jongen), Naomi (een Franse vrouw) en twee Mexicaanse mannen die erg slecht Engels spraken. Onze gids Michael schoot erg op en omdat we weinig verkeer hadden gingen we eerst nog even naar niagara on the Lake. Helaas was het nog voor 11 uur en dus volledig uitgestorven. Aangezien de niagara regio tussen twee meren ligt is de regio erg geschikt voor wijn. We gingen daarom ook wijn proeven (om 11 uur s’ochtends) waar we een witte en rode wijn, rosé en ijswijn hebben geproefd. De meeste wijnen waren erg licht en de ijswijn erg zoet dus ik was niet heel erg onder de indruk van de Canadese wijnen. 

Hierna was het tijd voor de hoofdattractie van de dag, de niagara watervallen. De waterval is vooral beroemd om de grote hoeveelheid water die over de watervallen stroomt. Volgens onze gids was dit 1.000.000 badkuipen per seconde. De hoeveelheid water en mist was inderdaad erg indrukwekkend. Het was erg rustig bij de watervallen waardoor we zonder rijen de journey behind the falls konden doen waarbij je achter de waterval kan kijken en heel dicht bij de watervallen kan komen en een poncho krijgt. Dit was een vervanging voor de boten die net 2 dagen eerder waren gestopt met varen vanwege de winterstop.  Ook op de terugweg was het verkeer erg rustig waardoor ik nog een keer naar Kensington market ben gegaan waar nu wel alles open was. Het was inderdaad erg hippie achtig met veel tweedehands winkels. Er was ook een Belgische restaurantje waar ze volgens de receptionist oliebollen hadden. Die moest ik natuurlijk proberen dus samen met Jesse (een Nederlandse jongen) en Alex (een Britse vrouw) oliebollen gaan halen. Helaas hadden ze ze niet en hadden ze ook geen idee waar we het over hadden. Als vervanger zijn we Nederlandse pannenkoeken gaan bakken en hebben we de hele avond in de keuken gestaan. Omdat we natuurlijk wel een beetje canadees eten moesten eten hebben we ook poptarts en ketchup chips gekocht. Vooral de ketchup chips beviel erg goed. 

De volgende dag was het zaterdag en dat betekent dat mijn gedeelte van de reis met Tina gaat beginnen. Om te beginnen zijn we eerst naar het distilary district gegaan in Toronto. Dit ziet er een beetje uit als een industrieel fabrieksterrein waar allemaal café’s en winkeltjes zich gevestigd. Door de terrasjes en rode bakstenen gebouwen zag het er heel gezellig uit. Na een kopje thee en koffie gingen we door naar een hele grote mall aan de rand van Toronto. Het was echt enorm en je kon het zo gek niet bedenken en ze hadden daar een winkel ervan. Zo was er een KitKat winkel, een dyson stofzuiger winkel en het aller gekste ze hadden een tesla en Nissan winkel in de mall met auto’s in de vitrage. Na de lunch begon de 3 uur durende tocht naar Kingston. Dit is een kleinere plaats met een van de oudste universiteiten van Canada. Ook de stad zelf, aan een lake Ontario was erg leuk en voelde gezellig en knus aan. Heel iets anders dan de wolkenkrabbers in Toronto. De volgende ochtend zijn we nog bij de universiteit gaan kijken. Het viel me vooral op dat de universiteit hier veel ruimer is opgezet met grote wegen, enorme grijze bakstenen gebouwen met parken ertussen. Het zag er erg Amerikaans uit. Voordat we vertrokken naar Ottawa, de hoofdstad van Canada, zijn we nog door het 1000 Island National park gereden. Dit bestaat uit heel veel eilanden tussen de VS en Canada, waaronder, hele kleine. Op veel van deze eilanden staan vakantie huisjes en het park is vooral populair in de zomer. Helaas kan je er in de winter geen boottochten maken maar in plaats daarvan hebben we een wandeling gemaakt bij Landon bay met een mooi uitzichtpunt. Ook vanaf de weg konden we nog veel kleine schattige eilandjes zien. 

Fun facts:

- de stoplichten staan hier altijd aan de overkant van het kruispunt waarom ze soms moeilijk te spotten zijn en je bij grote kruispunten bijna een verrekijker nodig hebt.

- Er zijn hier geen rode/oranje eekhoorns maar alleen maar zwarte en een paar grijzen. Ze schijnen agressiever te zijn en de oranje/rode eekhoorns te hebben uitgeroeid.