Chillen in de zon

Geschreven door Kim

S’ ochtends om stipt 10 uur reden we weg vanuit de camping bij mount gambier op naar het laatste stuk van de reis dat we met ons campertje af gingen leggen. Het stuk van mount gambier naar Adelaide hadden we nog niet gepland zodat we konden kiezen of we zin hadden om op te warmen in de outback of om af te koelen aan de zee. We kozen voor het laatste, maar dit was meer omdat we geen zin meer hadden om de enorm saaie en lange wegen te rijden die naar de outback liepen. We besloten lekker tot rust te komen in Robe. Robe is een vrij klein kustplaatsje dat niet ver van mount gambier af lag. We waren daarom al in de ochtend in Robe waar we meteen een schaduwrijk plekje aangewezen kregen op een mooie camping. Vervolgens besloten we eerst het minst leuke onderdeel van de dag te doen, namelijk boodschappen doen. Normaal gesproken doen we dit in onze favoriete supermarkt, de coles. Daar verkopen ze namelijk de juiste light yoghurt, lekkere ontbijt granen en hebben ze ook kleine verpakkingen met vlees voor Sandra. Helaas was de dichtstbijzijnde Coles meer dan een uur rijden dus moesten we het maar doen met een mindere supermarkt. Na de supermarkt zijn we naar het strand gegaan om lekker bij te kleuren en het een verfrissende duik te nemen. De zee was erg mooi blauw en zag er uitnodigend en warm uit maar niets is wat het lijkt want de zee was ijskoud en om een beetje lekker te badderen moest je eerst door een laag zeewier. Toch was het lekker aan het strand en niet al te warm door het frisse windje dat er stond. We waren in ieder geval lekker uitgerust. Die avond gingen we voor het laatst barbecueën, een heerlijke groente barbecue want vega vlees hadden ze niet in de supermarkt in Robe. We besloten die avond dat we het sfeertje in Robe wel relax vonden en daarom dus nog maar een dagje in Robe wilden verblijven. De volgende dag was bijna even relax als de eerste dag. We liepen eerst langs de kust naar de obelisk. Dit was een mooie wandeling waarin we nog eens goed de kalksteen kust (waar de zuidkust bekend om staat) met de blauwe zee konden zien. Dit deden we in een behoorlijk traag tempo want toen we klaar waren met de wandeling was het alweer lunch tijd. Na deze enerverende ochtend hebben we gelijk maar alle winkeltjes in Robe bekeken. Moe van al het lopen en winkelen plofte we neer op een schaduwrijk plekje bij de monding van een zoutwater riviertje waar het water heerlijk warm was. Hier hebben we een tijdje in de schaduw liggen lezen. Helemaal uitgerust vertrokken we weer naar de camping om nog wat verder te lezen en uiteindelijk te koken en naar bed te gaan. Het was weer, zoals bijna alle nachten in Australië, erg frisjes maar de dag daarna beloofde een erg warme dag te worden met sommige websites die wel 45 graden voorspelden! Een perfecte reisdag waarin je de hele dag in een camper met airco wil zitten. De reis bracht ons vanuit Robe, via Coorong naar Victor Harbor. Het leek ons wel leuk om een wandeling te maken door het Coorong national park dat bekend staat om zijn zoutwatermeren en de vele vogels die daar leven. Dit was niet het beste plan van de reis aangezien we daar rond 1 uur s’ middags aankwamen, het erg heet was en er weinig schaduw te bekennen was. Vol goede moed begonnen we aan onze 1 uur durende wandeling van 3 kilometer. Deze liep langs de inmiddels opgedroogde zoutmeren. De wandeling was niet erg uitdagend, het pad was netjes en erg vlak. Maar iets voor de helft begon ik het al moeilijk te krijgen met de hitte waardoor we ongeveer om de 300 meter een schaduwpauze moesten houden. Ook Sandra begon het naar het einde toe erg warm te krijgen en we waren dus ook blij toen we de camper bereikte en onszelf met de ice pack een beetje konden afkoelen. Tijdens onze wandeling hebben we verder weinig dieren of vogels gezien, ook zij hadden het waarschijnlijk erg warm. Later hebben we nog een korte stop gemaakt bij een pelikanen observatie punt waar we besloten dat pelikanen observeren ook gewoon vanuit de camper kon met de airco aan. Na een vrij lange rit kwamen we dan eindelijk in Victor Harbor aan. Tijdens de rit staken er erg veel beesten over en hebben we een aantal keren moeten remmen. Helaas heeft een vogeltje het niet overleefd, hij vloog recht op de camper af en werd waarschijnlijk net door de hoek van onze camper geraakt. Op de camping aangekomen wilden we graag even afkoelen in het zwembad maar helaas was het zwembad erg druk dus zijn we in de schaduw van onze camper gaan zitten waar we ons afwasteiltje als voetenbadje hebben gebruikt. Rond zonsondergang zijn we even naar het strand gelopen om te kijken of de zee ons afwasteiltje kon vervangen. Pas toen de zon onder konden we het aan om te gaan koken en onze tassen een beetje om te pakken. Want de volgende dag was het alweer tijd om de camper in te leveren in Adelaide. 

Na het inleveren van de camper zijn we Adelaide gaan verkennen. We zijn eerst naar een mooie hal geweest in de bibliotheek van Adelaide met hele oude boeken en typische trappetjes naar de hoogste planken van de boekenkasten. Vervolgens hebben we de shopstraat van Adelaide goed bekeken en nog wat souvenirs gekocht. De winkelstraat van Adelaide is erg gezellig met verschillende straatmuzikanten en acrobaten. We hebben hier dan ook een hele tijd rondgelopen voordat we terug gingen naar het hotel en eindelijk de kamer in konden. Het vreemde was dat de receptie onbemand was en je de sleutel kreeg door een kluisje te openen door een code in te voeren. Vervolgens moest je de sleutel van jouw kamer zoeken. Al deze informatie stond in een SMS die je van te voren kreeg. Het was net een soort escape room. Die avond hebben we lekkere pasta gegeten en wie is de mol gekeken. We hadden nog redelijk wat bezienswaardigheden voor de volgende dag overgelaten dus na het ontbijt vertrokken we naar de Central market. Dit is een groot gebouw met verschillende winkeltjes en een overdekte markt waar ze allerlei groenten, kazen en natuurlijk heel veel vlees verkochten (het is en blijft Australië). Het was erg gezellig en rondom de markt waren ook wat niet standaard souvenir winkeltjes waar wij nog even hebben rondgekeken. Toen we hier waren uitgekeken liepen we verder naar de Jam factory. Dit stond in het boekje beschreven als een soort markt waar locale kunstenaars typisch Australische dingen verkochten. Het bleek een soort museum te zijn met een grote winkel er aan vast waar je veel glaswerk en andere kunst kon kopen van locale kunstenaars. Niet helemaal wat we verwacht hadden. Via een grote weg met oude gebouwen liepen we naar de winkelstraat in de hoop iets van Australia Day te zien. Die dag was het namelijk Australia Day. Dit zou een soort mindere versie van koningsdag moeten zijn waarbij er verschillende activiteiten worden georganiseerd in de stad. De hele ochtend hadden we hier nog vrij weinig van gemerkt behalve een aantal mensen die zichzelf versierd hadden met Australische vlaggen. Helaas was de winkelstraat niet veel anders, ook hier was er niks te zien van Australia Day. Ook langs de waterkant in de parken waar s’avonds een Australia Day viering zou zijn was nog weinig te merken van Australia Day. We gingen daarom maar naar het southern australian museum waar er verschillende tentoonstellingen waren over aboriginals (hier waren vooral hun wapens te zien) en biodiversiteit en fosielen. Hierna waren we en vooral onze voeten redelijk uitgeput dus besloten we langs de waterkant van de rivier iets te gaan drinken in het zonnetje. Rond zes uur begon de Australia Day parade. Dit was volgens ons toch wel het hoogtepunt van Australia Day en dat terwijl het de raarste parade is die we ooit hebben gezien. Het was een parade van gemeenschappen en verschillende verenigingen in Adelaide. Aangezien er zoveel migranten in Australië wonen was dit een optocht van vooral heel veel verschillende bevolkingsgroepen: van Hongarije tot Cambodjia tot Sri Lanka. Iedereen met hun eigen dansje en klederdracht met vaak een hele stoet mensen erachter die amper verkleed waren en gewoon meeliepen met hun buggy en verder niet echt bijdroegen aan de parade. Wij waren natuurlijk aan het wachten op de Nederlandse gemeenschap maar helaas daar zijn de Nederlanders waarschijnlijk te nuchter voor. Het enige wat je niet zag waren de Australiërs zelf, op een aantal dikke mannen die zichzelf hadden verkleed als Aboriginal. Na de optocht begon het concert. Dit begon met de dikke aboriginals die een dansje deden en een Indische dansgroep die het hele publiek een dansje ging leren. Vervolgens werd het volkslied gezongen en een taart gesneden waarna het eerste bandje kwam optreden. Sandra en ik vonden de band allebei niet erg geweldig en hadden het onderhand ook koud gekregen. We besloten dan ook maar terug te gaan naar het hotel en Australia Day voor gezien te laten. Zodat we ons konden voorbereiden op de excursie van de volgende dag, Kangaroo Island. 

De kreek van deze week is de Sandy beach creek, vanwege de vele zanderige stranden die wij bezocht hebben deze week!