Accio flatpark

Na een heftige tentamen week was het weer eens tijd voor een rustig weekje. De hoorcolleges en werkcolleges (die hier gewoon precies hetzelfde zijn als hoorcolleges) gingen weer verder en ik ben weer netjes op dinsdag en vrijdag naar de sportschool geweest. Dit had ik namelijk al een week of twee niet meer gedaan. In RC4 organiseerde ze deze week weer redelijk wat activiteiten om de stress van de midterms tegen te gaan. Zo hebben we met een groep op een enorm scherm ‘the greatest showman’ gekeken en was er een spelletjes avond waarbij je kon blind bowlen, papieren vliegtuigjes vouwen, NUS trivia en nog wat andere spellen kon doen. Samen met een Ainse (een Nederlands meisje uit RC4) en Dianne (een Singaporees meisje uit CAPT) hebben we de tweede plek veroverd met als prijs: cheese fries. Dit zijn frietjes met een enorme hoeveelheid kaassaus erover heen. In het weekend bleef ik gewoon weer in Singapore. Zaterdag ochtend moest ik vroeg mijn bed uit om te Kajakken. Hier had ik mij al een tijdje geleden voor opgegeven. Nadat we een uitgebreiden uitleg hadden gekregen over kajakken en hoe je je peddels moest vasthouden moesten we allemaal een Kajak meenemen naar het strand. Dit klinkt misschien makkelijk maar de Kajak was best zwaar en er waren verschillende obstakels zoals een 4-baans 80 km/h weg en enorme plassen door de grote hoeveelheid regen die er de afgelopen dagen was gevallen. Met moeite tilde we (Isobel en ik) de Kajak naar het strand terwijl alle andere duo’s een stuk minder moeite leken te hebben met het tillen van hun kajak. Eenmaal bij het strand aangekomen kwamen we erachter dat onze kajak bijna twee keer zo zwaar was als de anderen. Nog voordat we op het water waren, waren we al dood op. Toen de foto’s waren gemaakt begonnen we onze kajak tocht. Al snel hadden we door dat kajakken niet het talent is van de meeste Singaporezen en dat je voorop moest blijven zodat andere kajaks niet tegen je aan botsen of ineens vlak voor je dwars gingen liggen. In hoog tempo voeren we naar de andere kant van het meer/rivierkruising. Hier moesten we wachten op de rest. Toen iedereen daar was aangekomen ging er een soort luchtalarm af, het bliksem alarm. Dit heb je op veel plekken in Singapore waar water is. Het betekent eigenlijk dat je 5 minuten hebt om het water af te gaan als je niet geëlektrocuteerd wilt worden. Er werd ons uitgelegd dat we zo snel mogelijk naar het strandje moesten varen, de kajak moesten omdraaien en een schuilplaats moesten zoeken. Alsof ons leven ervan af hing kajakte Isobel en ik naar het strandje terwijl de donkere wolken langzaam dichterbij kwamen. Gelukkig waren we op het strand voordat het noodweer begon en waren we bij de schuilplaats voordat het begon te stortregenen. Het was weer een fikse tropische bui waardoor we na ongeveer vijf minuten tot onze enkels in het water stonden. Doordat we bijna een uur moesten wachten voordat de onweersbui afgelopen was hadden we geen tijd meer om te kajakken. Dus hoefden we alleen nog maar de kajak terug te brengen (zucht). Snel douchen, opwarmen en lunchen dan maar! Helaas waren we door het onweer veel te laat terug in RC4 en moest ik snel door naar de volgende activiteit voor dat weekend: een Harry Potter marathon. Dit was bij een local thuis, hij (Adarsh) zou mij ophalen van het MRT station maar omdat ik te laat was ging dat niet meer door dus werd het google maps. Vol goede moet ging ik opzoek naar het adres. De meeste Singaporezen wonen in flatparken (deze naam heb ik zelf verzonnen). Het zijn een soort parken met speeltoestellen en wandelpaden met een enorme hoeveelheid flats erin. De flatparken zijn vaak van elkaar gescheiden door grote wegen en hawker centres. Het flatpark waar ik moest zijn was erg lastig te vinden aangezien het flatpark waarin hij woonde op een hotel leek en ik dus ongeveer tien minuten rondjes heb gelopen om het te vinden. Onderhand was mijn mobiel met de Singaporese simkaart erin leeg en had ik dus geen internet meer. Toen ik het eindelijk had gevonden kwam ik erachter dat ik alleen een flatnummer had en geen appartement. Ik liep dus maar naar de beveiligers toe van het flatpark om te vragen waar ik naartoe moest. Nadat ze eindelijk doorhadden over wie ik het had kreeg ik een appartement nummer en kon ik beginnen aan de nieuwe uitdaging, het appartement zoeken. Ook dit was erg lastig aangezien er meerdere flats waren met hetzelfde flat nummer en ik dus drie keer met de lift naar de 14de verdieping ben gegaan om er vervolgens achter te komen dat ik bij de verkeerde flat stond. Erg vermoeiend, uiteindelijk kwam ik drie kwartier te laat aan bij het appartement. Gelukkig is het heel normaal om in Singapore te laat te komen dus was ik alsnog de eerste. Ik kwam er al snel achter dat ik tussen extreme Harry Potter fans zat, die ongeveer elke scene uit hun hoofd wisten. 20 uur en drie mac donalds bestellingen verder kregen we dan eindelijk de aftiteling van de laatste film te zien. Omdat we een nachtje hadden overgeslagen gingen we meteen terug naar RC4 om daar maar even een lange nap te gaan doen. Ondanks het vermoeiende weekend ben ik samen met Tina sushi gaan eten bij mijn favoriete sushi restaurant in Singapore. Met als hoogte punt van de avond was dat ik eindelijk een California roll te pakken heb gekregen. Dit is een erg zeldzame sushi, die ik in de vijf keer dat ik daar ben geweest nog maar een keer eerder heb gezien, maar toen was ik al vol. Na het sushi eten zijn we maar weer eens naar de lichtshow gegaan. Deze was nog altijd even mooi!